|
Wanneer
je de tekeningen bekijkt, waan je je in een soort landschap.
De omgeving is gehuld in een zacht, zilvergrijs licht. Abstracte
vormen vermengen zich met concrete aanwijzingen. Maar wacht,
in de verte doemt uit de nevel iets op. Wat is het? Kijk eens
goed! En zeg me dan eens: waar kijk je nou eigenlijk naar?
Precies
die vraag wil ik de kijker voorleggen: wat zie je? Voor mij
is belangrijk dat je zelf je fantasie kunt laten werken. Het
doet me plezier als je spontaan allerlei associaties in je
op voelt komen wanneer je naar een tekening kijkt. Het werk
leeft pas als je van toeschouwer deelnemer wordt. Deze landschappen
zijn als een decor zonder spelers: wachtend tot je er naar
binnen gaat. |
